Bron FD 31 juli 2019 Rémy Baurichter
In het kort Millennials voelen zich minder thuis in het traditionele advocatenkeurslijf.Op hun beurt passen advocatenkantoren hun personeelsbeleid daar nauwelijks op aan.Recruiters maken daar gebruik van en lokken getalenteerde juristen het bedrijfsleven in. |
Zodra jonge advocaten hun stage succesvol hebben doorlopen en ze een paar jaar werkervaring hebben opgedaan, worden ze interessant voor de overheid en het bedrijfsleven. Vooral de zogeheten advocaat-medewerker met vier tot acht jaar werkervaring is geliefd. Via LinkedIn proberen recruiters de jonge advocaten vervolgens over te halen om het bedrijfsleven in te gaan en voor bijvoorbeeld Shell, Ahold als legal counsel te gaan werken. Jonge advocaten die zich bij advocatenkantoren niet op hun plek voelen switchen gewillig, met als gevolg dat de kantoren ervaren krachten tekort komen.
Wie is wie?
Een legal counsel is iemand die een master recht op zak heeft en die binnen een bedrijf de juridische zaken afhandelt. Denk aan het opstellen van personeelscontracten, of adviseren bij juridische conflicten. Waar daar vroeger een advocatenkantoor voor werd gebeld, handelen organisaties dat nu liever inpandig af.
De advocaat-medewerker heeft ook een rechtendiploma, maar volgde daarna binnen een advocatenkantoor de beroepsopleiding tot advocaat. Vlak voordat die opleiding begint, wordt de jurist al tot advocaat beëdigd. Voorwaarde is wel dat het kantoor waar de advocaat gaat werken, door de Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA) is goedgekeurd en dat hij of zij binnen drie jaar de opleiding haalt.
Een legal counsel kán de opleiding tot advocaat gevolgd hebben, bijvoorbeeld bij een advocatenkantoor, of bij een bedrijf met de zegen van de NOvA, maar dat hoeft niet. Advocaten mét titel kunnen zelfstandig hun werkgever verdedigen bij een rechtszaak, de meeste bedrijfsjuristen (legal counsels) niet. Dat maakt de eerste groep erg aantrekkelijk voor bedrijven.
De traditionele advocatencarrière3 jaar bacheloropleiding rechten1 – 2 jaar masteropleiding rechten3 jaar beroepsopleiding tot advocaat3- 10 jaar werken als advocaat-medewerkerVanaf dan: mogelijk partnerschap (mede-eigenaar van het advocatenkantoor) |
Kneedbaar
Wat de jonge juristen met ervaring extra aantrekkelijk maakt, is het feit dat ze ‘nog kneedbaar zijn’, vertelt Hugo*, een gewezen advocaat die nu zelf als recruiter werkt. ‘Bedrijven willen je helemaal niet meer hebben als je negen jaar bij een groot kantoor hebt gewerkt,’ legt hij uit, ‘je zit dan te veel in de advocaten-mindset. Puntjes, komma’s, alles uitgebreid uitschrijven in memo’s. Dat willen ze niet.’
Wat bedrijven ook niet willen, zijn advocaten met weinig werkervaring. Die zijn niet rendabel, zegt Hugo. ‘Een junior die zeven uur nodig heeft om een document door te spitten, kost een stuk meer dan een senior die dat in vier uurtjes doet. Iemand met rond de zes jaar werkervaring kan heel goed zelfstandig en snel werken, dat hebben bedrijven liever.’ Met als gevolg dat recruiters zich op deze beroepsgroep storten.
‘Ik krijg wekelijks berichtjes op LinkedIn’, vertelt Rebecca* (27), die advocaat-medewerker is bij een internationaal advocatenkantoor op de Zuidas. De berichtjes komen van recruiters die haar vragen of ze koffie wil gaan drinken met mensen van bedrijven die op zoek zijn naar juridisch talent. Die proberen haar te overtuigen over te stappen met voordelen als minder uren of spannender werk.
Met spannender werk bedoelen ze breedte: betrokkenheid bij alle takken binnen een organisatie, en niet enkel de juridische. ‘Als je advocaat bent, en je toevallig ook van bedrijfseconomie houdt, is het lachen, gieren, brullen bij een bedrijf, want je kunt je naast het juridische deel ook bezighouden met bijvoorbeeld omzetcijfers.’
Honkvast
Wat in het voordeel van recruiters werkt, is dat de jongste lichting advocaten minder honkvast is dan vroeger. Niet dat er vroeger geen verloop was in de advocatuur, maar mensen switchten wel minder makkelijk, denkt Rebecca.
‘Mijn generatie, zeg maar de millennials, kijkt ook rond buiten de firma. We zijn naast advocatuur ook geïnteresseerd in andere bedrijfssectoren en zijn minder gefocust op het worden van partner (mede-eigenaar, red.) binnen een internationaal kantoor.’
Cijfers bevestigen die trend. Een wereldwijde rondvraag van advocatenuitzendbureau Peerpoint onder ruim duizend juristen vorig jaar, wees uit dat slechts een op de vijf jonge verdedigers het partnerschap nog ambieert. De rest van de ondervraagden kiest liever voor een betere werk-privébalans en uitdagend werk.
Wanderlust
‘Wanderlust’ noemt Christ’l Dullaert de rondkijkmentaliteit. De oprichter van ‘s lands oudste advocatenuitzendbureau, Le Tableau, ziet dat als iets eigens aan millennials. Weinig kantoren hebben oog voor deze wanderlust, de meeste blijven vasthouden aan oude bedrijfsculturen met dito personeelsbeleid, constateert ze.
‘Ze doen wel wat dingetjes. Stibbe geeft z’n medewerkers bijvoorbeeld een cursus na vijf jaar trouwe dienst, maar daarmee los je het eigenlijke probleem niet op. De millennial wil een tijdje in New York werken, of even drie maanden intern bij een bedrijf gaan kijken.’
Complimentjes
De millennial is minder plaatsgebonden én gevoeliger, vult Dullaert aan. ‘Deze generatie wil feedback. Ze willen even horen, “joh, ontzettend goed dat je zus of zo hebt gedaan”. Bij oudere advocaten is de mentaliteit eerder: “Die mietjes moeten weer een complimentje hebben. Waarom? Toen ik het moest leren, kreeg ik klappen op m’n neus, dus zij ook!”’
‘Om die cultuur te veranderen, moet je als firma gericht beleid toepassen.’ Dat moet vanuit de afdeling human resources komen, denkt Dullaert. ‘Hr-mensen hebben meer gevoel voor maatschappelijke trends.’
Maar om beleid te kunnen bijsturen, moet hr wel de ruimte krijgen. Nu is dat amper zo, constateert Dullaert. ‘Er is veel verloop binnen hr-afdelingen. Ik ken iemand die jaren hoofd personeelsbeleid van KPMG was voordat ze switchte naar een advocatenkantoor op de Zuidas. Ze hield het er nog geen jaar vol. Ben je iets te creatief, of heb je net even een te revolutionair idee, kun je op weerstand van de partners rekenen. Vaak houden hr-managers er dan mee op.’
Vijf uur yoga
Willemijn* (34) werkte acht jaar bij een advocatenkantoor op de Zuidas tot ze begin 2018 een clean breaknam. Nu werkt ze bij een klein, vijfkoppig kantoor in het centrum van Amsterdam. Uit ervaring weet ze dat partners moeilijk te motiveren zijn om naar hr-managers te luisteren. ‘Elke partner is verantwoordelijk voor zijn eigen toko. Ze hebben dus allemaal hun eigen belangen en dat hoeft niet te stroken met wat hr wil.’
De generatiekloof die Dullaert aansnijdt, herkent ze. ‘Zelf zeggen ze vaak, “ik heb keihard moeten werken om partner te worden, dus waarom moet die millennial nu ineens om vijf uur naar yogacursus of zes weken met vakantie?”’
Workshop millennials
Als die cultuur niet verandert, krijgen kantoren hun vacatures voor advocaat-medewerkers moeilijk vervuld, denkt Dullaert. Dat betekent niet dat grote advocatenkantoren lijdzaam toezien hoe hun personeel de deur uitloopt. Behalve dat ze zelf recruiters in dienst hebben genomen, organiseren ze jaarlijks talloze uitjes en borrels voor huidige én voormalige werknemers.
Die moeten het teamgevoel en de loyaliteit versterken, legt woordvoerder Charlotte Wagenaar van Baker McKenzie uit. Dat er sprake is van een generatiekloof erkent ze. Daarom organiseert de Zuidas-firma workshops ‘hoe om te gaan met millennials’. Die moeten de oudere generatie helpen begrip te krijgen voor hun jongere collega’s.
*Rebecca, Hugo en Willemijn zijn aliassen. Ze verschijnen vanuit loopbaanperspectief liever niet met hun echte naam in de krant. Hun namen zijn bekend bij de hoofdredactie.